Ik startte in het derde leerjaar bij STAP en volgde al heel wat verschillende richtingen, maar klarinet is en blijft toch mijn grote liefde. Ik startte op 9-jarige leeftijd bij Roger Muylle die een jaar later met pensioen ging. Later volgde ik les bij Freddy Coppé bij wie ik ook voor de eerste maal afstudeerde. Via een omweg bij Pop Rock Jazz (bij o.a. Stefaan Debevere) en een parcours op sopraansax (bij Frank Markey) én tussenin een paar pauzes, volg ik nu Specialisatie klarinet bij Hilde Balcaen.

Ik twijfelde als kind tussen klarinet en hobo, maar ben blij dat ik voor de klarinet koos. Dat is in een harmonie-orkest toch een beetje wat de viool betekent in een symfonisch orkest.

De specialisatierichting duurt maar twee jaar, dus opgeven was zeker geen optie.

Alle leerkrachten droegen een stukje bij tot de persoon én muzikant die ik geworden ben. Ook de leerkrachten Woord en notenleer, uit mijn jeugd (heel lang geleden), samenspel, muziekgeschiedenis,... En niet alleen de leerkrachten. Ook de pianobegeleiders verdienen een dikke pluim voor hun toewijding en geduld.

Bij mijn vorige Point Final op sopraansax, begon ik al met mijn presentatie, terwijl de jury nog niet aanwezig was.

Ik breng het eerste deel uit het Clarinet Concerto van Sparke en het Concertino for Clarinet van Franco Cesarini. Ik breng beide samen met mijn vrienden uit K.H.Het Gildemuziek onder leiding van dirigent Nick Vandendriessche, die ook mijn man is. Een uniek moment dus.

Geniet van je Point Final! Het is sneller voorbij dan je denkt!

Ik blijf verder musiceren bij K.H.Het Gildemuziek en K.F.De Ridder Janszonen. Ik maak ook deel uit van Kloen Amuse, een muzikaal trio dat optreedt in het kader van Kloen en ik zing ook nog bij Voix-si voix-là. De podiumkunsten verdwijnen dus nog lang niet uit mijn leven. Ik werk trouwens ook bij STAP als filiaalverantwoordelijke voor de afdelingen Beveren en Gits en hoop ook dit nog heel lang te blijven doen.